വീണ്ടും എഴുതാന്‍ തോന്നിയപ്പോള്‍ ആദ്യം തോന്നിയ സംഭവമാണിത്...കോളേജില്‍ പഠിക്കുന്ന കാലം..
ഹോസ്റ്റെലിലാണ് താമസം ..മിക്കവാറും എല്ലാ ആഴചയും മുഷിഞ്ഞ തുണികളുടെ ബാണ്ടകെട്ടുമായി വീട്ടിലേക്കു പുറപ്പെടും..
രണ്ടര മണിക്കൂര്‍ യാത്ര ആണ്..അത് ശരിക്കും നല്ല യാത്രകളായിരുന്നു...വളരെ സന്തോഷത്തിലായിരിക്കും
അതിനിടെ കുറെ വിറ്റുകളും ഉണ്ടാകാറുണ്ട്...അതിലൊന്നാണ് ഞാന്‍ പറയാന്‍ പോകുന്നത്...
കോതമഗലത്ത് നിന്നും തൃശൂര്‍ക്ക് ഡയറക്റ്റ് ബസ് ഉണ്ട്..അത് 4 .25 ആണെന്നാണ്‌ ഓര്‍മ...അതില്‍ കയറിയാല്‍ ചാലക്കുടിയില്‍
ഇറങ്ങി ഇരിഞ്ഞ്ഞ്ഞലക്കുടക്ക് ബസ് കിട്ടും...അതാണ് എളുപ്പം...രണ്ടു ബസ് കയറിയാല്‍ മതി...ഇരിക്കാന്‍ സീറ്റും കിട്ടും..
ബുദ്ധിയുള്ളവര്‍ അങ്ങിനെയാണ് ചെയ്യുക . ..4 .05 നു ഞങ്ങള്‍ ബസ് സ്ടാന്റിലെത്തും...അങ്ങിനെ എത്തിയാല്‍ 20 മിനിറ്റ് കാത്തിരിക്കണം..... എന്നാല്‍ ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേര്‍ ഞാനും മിനിയും (ഈനാമ്പേച്ചിക്ക് മരപ്പട്ടി കൂട്ട് എന്ന
പോലാണ്‌ ഞങ്ങള്‍), എങ്ങനേലും ഞങ്ങള്‍ക്ക് വേഗം വീട്ടിലെത്തണം...അതിനെന്തു ചെയ്യുമെന്നോ... പെരുംബാവൂര്‍ക്ക് എപ്പോഴും
ബസുണ്ട്...അതില്‍ കയറും...ചിലപ്പോഴങ്ങാനും ഭാഗ്യത്തിന് പെരുംബാവൂരുന്നു തൃശൂര്‍ക്കുള്ള(കോതമംഗലം വഴി വരുന്നതിനു മുന്ന് വരുന്നത് )
ബസ് പെട്ടെന്ന് കിട്ടും...പക്ഷെ അതിനുള്ള സാധ്യത വളരെ വിരളമാണ്...മിക്കവാറും ഞങ്ങള്‍ക്ക് കോതമംഗലം വഴി വരുന്ന ബസ് തന്നെ കിട്ടും..
പെരുംബവൂര്‍ന്നു ഒരുപാട് പേരുണ്ടാകും കേറാന്‍...അത് കൊണ്ട് ഞങ്ങള്‍ തിക്കി ഞെരിഞ്ഞു കയറി കമ്പിയില്‍ തൂങ്ങി നിക്കും...ഞങ്ങളുടെ
കോളേജില്‍ നിന്ന് വരുന്ന മറ്റു ബുദ്ധിയും വിവരവുമുള്ളവര്‍ മനോഹരമായി വര്‍ത്തമാനങ്ങളും പറഞ്ഞു സീറ്റിലിരുന്നു സുഭിക്ഷമായി വരുന്നുണ്ടാകും..
ഞങ്ങള്‍ ആ വശത്തേക്ക് നോക്കാറേയില്ല....
ഇത് മിക്കവാറും ദിനങ്ങളില്‍ സംബവിക്കാരുള്ളതാണ് ...അങ്ങിനെയൊരു പതിവ് ദിനം...ഞങ്ങള്‍ കഷ്ടപ്പെട്ട് ബസില്‍ കയറി..കണ്ടക്ടര്‍ ടിക്കറ്റ്‌ തന്നു..എന്‍റെ
കൂടി ടിക്കറ്റ്‌ മിനി ആണ് എടുത്തത്‌...നല്ല തിരക്കുണ്ട്‌ ..ഞങ്ങള്‍ കമ്പിയില്‍ തൂങ്ങി നിന്ന് സംസാരം തുടങ്ങി.. മിക്കവാറും ഇത്തരം ബസ് യാത്രകളില്‍ സംസാരിക്കാന്‍
ഒരുപാടുണ്ടാകും...എന്തൊക്കെ വിഷയങ്ങള്‍...അല്ലാത്ത സമയത്ത് പറയാനോന്നുമില്ലാ..അങ്ങനെ സംസാര സാഗരത്തില്‍ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന സമയത്ത് കണ്ടക്ടര്‍
സാര്‍ വീണ്ടും വരുന്നു ..ടിക്കറ്റ്‌ ചോദിക്കുന്നു...ആനക്കാര്യത്തിന്റെ എടെലൊരു ചേനക്കാര്യം എന്ന് ഞങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് മിനി ബാഗ് തുറന്നു..
ഞാന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ മിനി ബാഗില്‍ തപ്പലോ തപ്പല്‍ ..എന്തോ പന്തികേട് .....ഞാന്‍ മിനിയുടെ ബാഗിലേക്കു നോക്കി...ബാഗില്‍ പല നിറങ്ങളില്‍ പല വര്‍ണങ്ങളില്‍
ഒരായിരം ടിക്കെറ്റുകള്‍....അതില്‍ നിന്നും ഈ ബസിന്‍റെ ടിക്കെറ്റു തപ്പിയെടുക്കുക എന്നത് തികച്ചും അസാദ്യം...കണ്ടക്ടരാണേല്‍
ഞങ്ങളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി നില്‍പ്പാണ്..അവസാനം മിനി ബാഗ് കണ്ടക്ടറുടെ മുന്നിലേക്ക്‌ തുറന്നു കാണിച്ചു..ഇഷ്ടമുള്ളതെടുത്തോ എന്ന ഭാവത്തില്‍...
അയാള്‍ അമ്പരപ്പോടെ ഞങ്ങളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ഇതൊക്കെ എന്തിനാ കഞ്ഞി വെച്ച് കുടിക്കാനാണോ എന്നൊരു ഡയലോഗും കാച്ചി ഞങ്ങളുടെ
അടുത്ത് നിന്ന് പോയി...വേറെ ടിക്കെറ്റെടുപ്പിച്ചില്ലല്ലോ എന്ന ആശ്വാസത്തിലായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍...
2 comments:
:)..Ethu enikku nalla ormayundu..Njan ethu vayichu kure chirichu..I miss those bus trips.:(..Keep writing Anu..
ഇത് കിടു.... "മിക്കവാറും എല്ലാ ആഴചയും മുഷിഞ്ഞ തുണികളുടെ ബാണ്ടകെട്ടുമായി വീട്ടിലേക്കു പുറപ്പെടും.." എന്‍റെ കോളേജ്‌ ലൈഫ് ഓര്‍മ്മ വന്നു.... ആശംസകള്‍
Post a Comment