Sunday 18 November 2007

എറുമ്പ്

ഈ നശിച്ച സാധനം.....ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ട്....എന്ത് കടിയാ ഈ കടിക്ക്ണേ....ഇവനൊന്നും എന്നെ ശരിക്കറിഞ്ഞു കൂടാ...ഇവനെ പോലത്തെ എത്ര എണ്ണത്തെ ഞാന്‍ നിലംപരിശാക്കിയിരിക്ക്ണൂ...അതു വല്ലതും ഇതിനറിയുമോ.....

മനസംയമനം വീണ്ടെടുത്ത് ആ എറുമ്പിന്‍റ്റെ അടുത്തേക്കു ചുണ്ടടുപ്പിച്ചു ഞാന്‍ പറഞ്ഞ് നോക്കി.... എടോ നിന്നെ പോലുള്ള നൂറുകണക്കിന്‌ എറുമ്പുകളെയും ഈച്ചകളേയും പാറ്റകളെയും കാലപുരിക്കയചിട്ടുള്ളതാണ്‌ ഞാന്‍.അതുകൊണ്ട് ജീവന്‍ വേണമെങ്കില്‍ കടി നിര്‍ത്തി....ഓടിരക്ഷപ്പെട്ടോളു...

ഇത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും അവനൊരു കുലുക്കോമില്ല...ഇവനൊക്കെ ആരെടെ എന്ന മട്ടില്‍ പഴയതിലും തീവ്രമായി കടി തുടരുന്നു...മഹാപാപി....

നാശം....ഇന്നു പരീക്ഷയായിപ്പോയി....

കഴിഞ്ഞ പ്രാവശ്യം പരീക്ഷക്കു പൊക്ണേലും മുന്‍പ്‌ ഒരു പട്ടിയെ കല്ലെടുത്തെറിഞ്ഞതോണ്ടാണ്‌ അതു വരെ ക്ലാസ്സില്‍ ഫസ്റ്റായിരുന്ന എന്നെ ആ മീനാക്ഷി വെട്ടിച്ചത്.......ഇന്നേതായാലും അത്ണ്ടാവരുത്.....പക്ഷേ....ഈ എറുമ്പ് എന്‍റ്റെ കണ്‍ട്രോള്‍ കളയുംന്നാ തോന്നുന്നേ.......

ഒരു അയിഡിയാ തലയില്‍ ക്ലിക്കിയിതപ്പോഴാണ്.....

അകലെ കിടന്നിരുന്ന കമ്പെടുത്ത് എറുമ്പിനെ പതുക്കെ അടര്‍ത്തി എറിഞ്ഞു...എന്തായാലും കടി നില്‍ക്കുമല്ലോ....

അപ്പോഴാണ്‌ അനേകായിരം എറുമ്പുകളുടെ കൊലയാളിയെ കടിച്ചെന്ന മട്ടില്‍ തലയുയര്‍ത്തി നില്‍ക്കുന്ന അവനെന്‍റ്റെ കണ്ണില്‍പ്പെട്ടത്‌.... അതിനെ നോക്കി പല്ലിറുക്കാനേ എനിക്കു കഴിഞ്ഞുള്ളൂ....കാരണം ഇന്നു പരീക്ഷയല്ലേ................