ഇത് ആംസ്റെര്ഡാമില് വെച്ച് നടക്കുന്ന ഒരു സംഭവമാണ്..ഏകദേശം ഒരു നാല് കൊല്ലം മുന്പ് ...അന്ന് എനിക്ക് ഇന്നത്തെ പോലെ വെറുതെ വീട്ടില് കുത്തിയിരിപ്പല്ല പണി .ഒരു ചെറിയ ജോലിയൊക്കെയായി ബിസിയാണ് . ഇപ്പോള് എന്താണെന്നോ മെയിന് പരിപാടി..ഇനി എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് ആലോചിച്ചിരിക്കുക..ഇന്നലെ ആലോചിച്ചപ്പോലാണ് ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായത്...കഴിഞ്ഞ ഒരു വര്ഷമായി ഞാന് ഇത് ആലോചിക്കുക എന്നതല്ലാതെ വേറൊന്നും കാര്യമായി ചെയ്തിട്ടില്ല..
അത് വിട്...നമുക്കിനി തിരിച്ചു കഥയിലേക്ക് പോകാം..ആ കാലത്ത് എന്റെ ഒരു സഹജോലിക്കാരന് അങ്ങേരെ നമുക്ക് ശ്രി എന്ന് വിളിക്കാം നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകുവാണ്.ഇനി മിക്കവാറും തിരിച്ചു വരാന് പറ്റില്ല..അങ്ങേര്ക്കു ഒരാഗ്രഹം..ഈ ആംസ്റെര്ഡാമൊക്കെ ഒന്ന് ചുറ്റി കാണണം. ആറു മാസമായി ഇവിടുണ്ടായിരുന്നെലും ഒന്നും ശരിക്കങ്ങു കാണാന് പറ്റിയില്ലാ..അങ്ങേര്ടെ കൂടെയുള്ളവരൊക്കെ ഓരോരോ രാജ്യങ്ങളൊക്കെ കാണാന് പോയിരിക്കാന്ന്..അങ്ങേര്ക്കൊരു കൂട്ട് വേണം...എന്നെ വിളിച്ചു..എനിക്ക് അല്പ സ്വല്പം സ്ഥലത്തെ പറ്റി വിവരമുണ്ടെന്നാണ് അങ്ങേര്ടെ ധാരണ..സാധാരണ എന്നെ കാണുന്നവര്ക്കൊക്കെ ഒറ്റനോട്ടത്തിലെ ഞാനൊരു പൊട്ട കിണറ്റിലെ തവള ആണെന്ന് മനസ്സിലാവാറുണ്ട്..അങ്ങനെ ഒറ്റ നോട്ടത്തില് മനസ്സിലാവാത്തവര്ക്ക് ഞാന് വായ തുറന്നാലെങ്കിലും മനസ്സിലാവും..പാവം മനുഷ്യന് അങ്ങേര്ക്കു മനസ്സിലായില്ല..എന്തായാലും ഞാന് സമ്മതം മൂളി..എനിക്കാണേല് വീകെന്ട് മഹാബോരടിയാണ്..ആകെയുള്ള ഒരു കൊച്ചും ഭര്ത്താവും അങ്ങ് നാട്ടിലായിരുന്നു...
അങ്ങനെ ആംസ്റെര്ഡാമില് വാക്സ് മുസിയം കാണാന് പോകുകയാണ്...നമ്മുടെ ശ്രി ഭയങ്കര സന്തോഷത്തിലാണ്...ഒരു വാക്സ് പ്രതിമയെയും വെറുതെ വിടാനുള്ള ഭാവമില്ല..എനിക്കാണേല് വല്യ ഇന്ട്രെസ്റ്റ് ഒന്നുമില്ലാ..ഒന്നാമത് ഞാനൊരു നാണം കുനുങ്ങിയാണ്..ഫോട്ടോ എന്ന് കേട്ടാല് ഓടി ഒളിക്കുമായിരുന്നു പണ്ട്..ഇപ്പം സ്വല്പം മാറ്റമൊക്കെ ഉണ്ടെങ്കിലും വല്യ കാര്യമായിട്ടൊന്നുമില്ല ..പോരാത്തേന് മഹാ തനുപ്പത്തിം..സാക്ഷാല് വാക്സ് മഹാന്മാരു ജീവനോടെ വന്നടുത്തു നിന്നോട്ടെ എന്ന് ചോദിച്ചാല് പോലും ഞാനൊന്നു ഉഷാറാവും എന്ന് തോന്നണില്ല...ശ്രിയാണേല് ഇനിയെന്ത് പോസിടനം ഏതേലും പ്രതിമേനെ നമ്മള് മിസ്സ് ചെയ്തോ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞോണ്ട് ഓടി നടപ്പാണ്...ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് കിട്ടി കിട്ടി എന്ന് പറഞ്ഞു തുള്ളി ചാടുന്നുണ്ട് ..എന്താണ് കിട്ടിയതെന്ന് അന്വേഷിച്ചപ്പളല്ലേ മനസ്സിലാവുന്നെ ഏതോ തമിഴ് സിനിമേല് സൂര്യയുടെയും വിജയിന്റെയും ഒക്കെ പോസ് ഓര്മ വന്നതിന്റെ സന്തോഷമാണെന്ന്.അങ്ങിനെ ഓര്മ വന്ന പോസുകളൊക്കെ ഓരോ പ്രതിമയിലും പരീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് ഞങ്ങള് നടന്നു..ഞാനാണ് ഫോട്ടോഗ്രാഫര്..ഫോട്ടോഗ്രാഫര്മാര്ക്ക് ഫോട്ടോക്ക് പോസ് ചെയ്യണ്ടല്ലോ..അതോണ്ട് ഞാനാ പണി സ്വീകരിച്ചു..
അങ്ങനെ ഞങ്ങള് നടന്നു നീങ്ങുകയാണ്..ഒരു സ്ഥലം ഉണ്ട്...അവിടെ ഗര്ഭിണികളും ഹൃദ്രോഗമുള്ളവരുമോന്നും പോകരുതെന്നെഴുതി വെച്ചിട്ടുണ്ട്..കണ്ടപ്പോഴേ ഞാന് പറഞ്ഞു നമുക്കത് വേണ്ട സ്കിപ്പ് ചെയ്യാം...ഉള്ളില് നിന്ന് ആ ആ എന്നുള്ള നിലവിളിയും മറ്റും കേള്ക്കുന്നുമുണ്ട്..പുറത്തിറങ്ങി വരുന്നവരുടെയൊക്കെ മുഖഭാവം കണ്ടതു കൊണ്ട് ഒരു ബുദ്ധിപരമായ ഒരു നീക്കം എന്ന നിലക്കാന് അത് സ്കിപ് ചെയ്യാമെന്ന് ഞാന് പറഞ്ഞത്.. ഞാനൊരു മഹാ പേടിത്തോണ്ടിയാനെന്നു നാട്ടുകാരെ മൊത്തം അറിയിക്കണ്ട ആവശ്യമില്ലല്ലോ ..അപ്പൊ നമ്മുടെ ശ്രിക്ക് ഒരേ ഒരു നിര്ബന്ധം അതില് കയറിയേ തീരു..കയറിയേ തീരു എന്ന് പറഞ്ഞാല് കയറിയേ തീരു....മനസ്സില്ല മനസ്സോടെ ഞാനും സമ്മതിച്ചു..ഒരു കണ്ടിഷനില് ആദ്യം അവന് കേറണം..അതിനൊക്കെ ആള് പണ്ടേ റെഡിയാണ്..നിനക്ക് പേടിയാനല്ലെ കഷ്ടം എന്നൊരു കമെന്റും ഒരു ചിരിയും പാസ്സാക്കി ആളും ബാക്കില് ഞങ്ങള് കുറെ പേരും കൂടി സ്ടാളിലേക്ക് കടന്നു..അവിടാണെങ്കില് കുറ്റാകൂരിരുട്ട് ...ശ്രി സ്ടാളിലേക്ക് കടന്നതും ഒരു വൃത്തികെട്ട രൂപം അങ്ങേര്ടെ കൈ പിടിക്കാന് നോക്കി ..പിന്നെ ഒരു അലര്ച്ചയും...കണ്ണടച്ച് തുറക്കുന്ന സമയം കൊണ്ട് നമ്മുടെ ശ്രി യെ കാണാനില്ല..നോക്കിയപ്പോള് എന്റെ പിന്നില് പുള്ളി ഒളിച്ചിരിപ്പാണ്..അവിടെ വേറേം കുറെ രൂപങ്ങള് അലറിയും ചോരയോളിപ്പിച്ചും നില്ക്കുന്നുണ്ട്..ശ്രി ആണേല് മുന്നിലേക്ക് വരുന്ന ഒരു ലക്ഷണവുമില്ല...പിന്നെ രണ്ടും കല്പിച്ചു ഞാന് മുന്നില് തന്നെ നടന്നു..ഞാനൊരു സ്റ്റെപ്പ് വെക്കുമ്പോ പുള്ളി ബാക്കിലൊരു സ്റ്റെപ്പ് വെക്കും..ഒച്ചിനെ പോലെ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ബാക്കില് നിന്ന് ഒരു തല മാത്രം പുറത്തേക്ക് കാണാം..അത്ര തന്നെ.. .എന്തായാലും പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോള് ആള്ടെ മുഖം ഒന്ന് കാണേണ്ടത് തന്നെ ആയിരുന്നു...ഇഞ്ചി കടിച്ച ആരെയോ പോലെ..
വാല്കഷണം: ഇത് ഏതായാലും അങ്ങേരു വായിക്കില്ല..അങ്ങേരു ഒരു മലയാളിയല്ല..പിന്നെ ആരേലും ട്രാന്സ്ലേറ്റു ചെയ്തു കൊടുത്താലോ എന്ന് വെച്ച് പേരും തെറ്റിച്ചാ കൊടുത്തെക്കുന്നെ..ഇനി അതും ഏറ്റില്ലേല് എന്റെ കാര്യം പോക്കാ..
അത് വിട്...നമുക്കിനി തിരിച്ചു കഥയിലേക്ക് പോകാം..ആ കാലത്ത് എന്റെ ഒരു സഹജോലിക്കാരന് അങ്ങേരെ നമുക്ക് ശ്രി എന്ന് വിളിക്കാം നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകുവാണ്.ഇനി മിക്കവാറും തിരിച്ചു വരാന് പറ്റില്ല..അങ്ങേര്ക്കു ഒരാഗ്രഹം..ഈ ആംസ്റെര്ഡാമൊക്കെ ഒന്ന് ചുറ്റി കാണണം. ആറു മാസമായി ഇവിടുണ്ടായിരുന്നെലും ഒന്നും ശരിക്കങ്ങു കാണാന് പറ്റിയില്ലാ..അങ്ങേര്ടെ കൂടെയുള്ളവരൊക്കെ ഓരോരോ രാജ്യങ്ങളൊക്കെ കാണാന് പോയിരിക്കാന്ന്..അങ്ങേര്ക്കൊരു കൂട്ട് വേണം...എന്നെ വിളിച്ചു..എനിക്ക് അല്പ സ്വല്പം സ്ഥലത്തെ പറ്റി വിവരമുണ്ടെന്നാണ് അങ്ങേര്ടെ ധാരണ..സാധാരണ എന്നെ കാണുന്നവര്ക്കൊക്കെ ഒറ്റനോട്ടത്തിലെ ഞാനൊരു പൊട്ട കിണറ്റിലെ തവള ആണെന്ന് മനസ്സിലാവാറുണ്ട്..അങ്ങനെ ഒറ്റ നോട്ടത്തില് മനസ്സിലാവാത്തവര്ക്ക് ഞാന് വായ തുറന്നാലെങ്കിലും മനസ്സിലാവും..പാവം മനുഷ്യന് അങ്ങേര്ക്കു മനസ്സിലായില്ല..എന്തായാലും ഞാന് സമ്മതം മൂളി..എനിക്കാണേല് വീകെന്ട് മഹാബോരടിയാണ്..ആകെയുള്ള ഒരു കൊച്ചും ഭര്ത്താവും അങ്ങ് നാട്ടിലായിരുന്നു...
അങ്ങനെ ആംസ്റെര്ഡാമില് വാക്സ് മുസിയം കാണാന് പോകുകയാണ്...നമ്മുടെ ശ്രി ഭയങ്കര സന്തോഷത്തിലാണ്...ഒരു വാക്സ് പ്രതിമയെയും വെറുതെ വിടാനുള്ള ഭാവമില്ല..എനിക്കാണേല് വല്യ ഇന്ട്രെസ്റ്റ് ഒന്നുമില്ലാ..ഒന്നാമത് ഞാനൊരു നാണം കുനുങ്ങിയാണ്..ഫോട്ടോ എന്ന് കേട്ടാല് ഓടി ഒളിക്കുമായിരുന്നു പണ്ട്..ഇപ്പം സ്വല്പം മാറ്റമൊക്കെ ഉണ്ടെങ്കിലും വല്യ കാര്യമായിട്ടൊന്നുമില്ല ..പോരാത്തേന് മഹാ തനുപ്പത്തിം..സാക്ഷാല് വാക്സ് മഹാന്മാരു ജീവനോടെ വന്നടുത്തു നിന്നോട്ടെ എന്ന് ചോദിച്ചാല് പോലും ഞാനൊന്നു ഉഷാറാവും എന്ന് തോന്നണില്ല...ശ്രിയാണേല് ഇനിയെന്ത് പോസിടനം ഏതേലും പ്രതിമേനെ നമ്മള് മിസ്സ് ചെയ്തോ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞോണ്ട് ഓടി നടപ്പാണ്...ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് കിട്ടി കിട്ടി എന്ന് പറഞ്ഞു തുള്ളി ചാടുന്നുണ്ട് ..എന്താണ് കിട്ടിയതെന്ന് അന്വേഷിച്ചപ്പളല്ലേ മനസ്സിലാവുന്നെ ഏതോ തമിഴ് സിനിമേല് സൂര്യയുടെയും വിജയിന്റെയും ഒക്കെ പോസ് ഓര്മ വന്നതിന്റെ സന്തോഷമാണെന്ന്.അങ്ങിനെ ഓര്മ വന്ന പോസുകളൊക്കെ ഓരോ പ്രതിമയിലും പരീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് ഞങ്ങള് നടന്നു..ഞാനാണ് ഫോട്ടോഗ്രാഫര്..ഫോട്ടോഗ്രാഫര്മാര്ക്ക് ഫോട്ടോക്ക് പോസ് ചെയ്യണ്ടല്ലോ..അതോണ്ട് ഞാനാ പണി സ്വീകരിച്ചു..
അങ്ങനെ ഞങ്ങള് നടന്നു നീങ്ങുകയാണ്..ഒരു സ്ഥലം ഉണ്ട്...അവിടെ ഗര്ഭിണികളും ഹൃദ്രോഗമുള്ളവരുമോന്നും പോകരുതെന്നെഴുതി വെച്ചിട്ടുണ്ട്..കണ്ടപ്പോഴേ ഞാന് പറഞ്ഞു നമുക്കത് വേണ്ട സ്കിപ്പ് ചെയ്യാം...ഉള്ളില് നിന്ന് ആ ആ എന്നുള്ള നിലവിളിയും മറ്റും കേള്ക്കുന്നുമുണ്ട്..പുറത്തിറങ്ങി വരുന്നവരുടെയൊക്കെ മുഖഭാവം കണ്ടതു കൊണ്ട് ഒരു ബുദ്ധിപരമായ ഒരു നീക്കം എന്ന നിലക്കാന് അത് സ്കിപ് ചെയ്യാമെന്ന് ഞാന് പറഞ്ഞത്.. ഞാനൊരു മഹാ പേടിത്തോണ്ടിയാനെന്നു നാട്ടുകാരെ മൊത്തം അറിയിക്കണ്ട ആവശ്യമില്ലല്ലോ ..അപ്പൊ നമ്മുടെ ശ്രിക്ക് ഒരേ ഒരു നിര്ബന്ധം അതില് കയറിയേ തീരു..കയറിയേ തീരു എന്ന് പറഞ്ഞാല് കയറിയേ തീരു....മനസ്സില്ല മനസ്സോടെ ഞാനും സമ്മതിച്ചു..ഒരു കണ്ടിഷനില് ആദ്യം അവന് കേറണം..അതിനൊക്കെ ആള് പണ്ടേ റെഡിയാണ്..നിനക്ക് പേടിയാനല്ലെ കഷ്ടം എന്നൊരു കമെന്റും ഒരു ചിരിയും പാസ്സാക്കി ആളും ബാക്കില് ഞങ്ങള് കുറെ പേരും കൂടി സ്ടാളിലേക്ക് കടന്നു..അവിടാണെങ്കില് കുറ്റാകൂരിരുട്ട് ...ശ്രി സ്ടാളിലേക്ക് കടന്നതും ഒരു വൃത്തികെട്ട രൂപം അങ്ങേര്ടെ കൈ പിടിക്കാന് നോക്കി ..പിന്നെ ഒരു അലര്ച്ചയും...കണ്ണടച്ച് തുറക്കുന്ന സമയം കൊണ്ട് നമ്മുടെ ശ്രി യെ കാണാനില്ല..നോക്കിയപ്പോള് എന്റെ പിന്നില് പുള്ളി ഒളിച്ചിരിപ്പാണ്..അവിടെ വേറേം കുറെ രൂപങ്ങള് അലറിയും ചോരയോളിപ്പിച്ചും നില്ക്കുന്നുണ്ട്..ശ്രി ആണേല് മുന്നിലേക്ക് വരുന്ന ഒരു ലക്ഷണവുമില്ല...പിന്നെ രണ്ടും കല്പിച്ചു ഞാന് മുന്നില് തന്നെ നടന്നു..ഞാനൊരു സ്റ്റെപ്പ് വെക്കുമ്പോ പുള്ളി ബാക്കിലൊരു സ്റ്റെപ്പ് വെക്കും..ഒച്ചിനെ പോലെ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ബാക്കില് നിന്ന് ഒരു തല മാത്രം പുറത്തേക്ക് കാണാം..അത്ര തന്നെ.. .എന്തായാലും പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോള് ആള്ടെ മുഖം ഒന്ന് കാണേണ്ടത് തന്നെ ആയിരുന്നു...ഇഞ്ചി കടിച്ച ആരെയോ പോലെ..
വാല്കഷണം: ഇത് ഏതായാലും അങ്ങേരു വായിക്കില്ല..അങ്ങേരു ഒരു മലയാളിയല്ല..പിന്നെ ആരേലും ട്രാന്സ്ലേറ്റു ചെയ്തു കൊടുത്താലോ എന്ന് വെച്ച് പേരും തെറ്റിച്ചാ കൊടുത്തെക്കുന്നെ..ഇനി അതും ഏറ്റില്ലേല് എന്റെ കാര്യം പോക്കാ..